"နီကိုဒင္းေက်းကၽြန္"

ေမွးအိပ္မေပ်ာ္တဲ႔ညမွာ
ေတြးထိပ္စရာေတြမ်ားလွတယ္.....
ညစ္စိတ္တြင္းထဲငါတစ္ေယာက္
အေဖာ္ေပ်ာက္ကိုလည္းရွာမိေပါ႔

ကပ်ာကယာ စမ္းလိုက္မိတယ္

"စီးကရက္ေလးတစ္လိပ္"

ေလာင္ကၽြမ္းျခင္း၌သက္ဆင္း
ဘဝကိုအပ္ႏွင္းသူ
"အေဖာ္"ဟူ၍
ငါသတ္မွတ္လိုက္တယ္ ...

အိပ္ပ်က္ျခင္းႏွိပ္စက္လို႔
ခ်ိဳင္႔ခြက္ခြက္ မ်က္လုံးတစ္စံုကလည္း
ေကာင္းခ်ီးေတြေပးလို႔ ...

ေႏြးေထြးမွူျမစ္တစ္စင္း
ရင္တြင္းမွာျဖစ္
စိတ္ကူးေတြလည္း
ဆန္းသစ္ေစခဲ့တယ္ ...

ဂီတာတစ္လက္ကိုထုတ္
လက္ကေလးေတြလွုပ္ေတာ႔
သူသာလွ်င္
သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ရဲ့
ဖန္ဆင္းရွင္ ...

မွင္စက္ေတြခ်
ရင္ဖြင့္ျပေတာ႔
သူသာလွ်င္
ကဗ်ာဆရာ
ငါထင္လာခဲ့တယ္ ...

ေကာင္မေလးရယ္ ...

ကုန္ဆံုးျခင္းေနာက္ဆက္တြဲမွာ
ငါတစ္ေယာက္တည္းပဲ
ခ်န္ထားခဲ့ရက္တယ္
မင္းကေတာ႔ ေဆးလိပ္တုိေလးျဖစ္
ဘာမွမသိရစ္ရွာဘူး
မင္းနဲ႔ငါစခဲ႔တဲ႔ဇာတ္လမ္းကို
ငါတစ္ေယာက္တည္းပဲ
အဆံုးသတ္ေတာ႔မယ္ ...

"နီကိုဒင္းေက်းကၽြန္" တစ္ေယာက္အျဖစ္နဲ႔ေပါ့ ......။ ။


အခ်စ္ဆိုတာ ထားခဲ႔ သူစီးကရက္ေလး ေတြအတြက္ ဘာမွမလိုအပ္ေတာ႔ေပမဲ႔ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွားေသာက္မိတဲ႔
သူေတြအတြက္ေတာ႔ ဘဝတစ္သက္စာ ေက်းကၽြန္တစ္ေယာက္လိုပါ ပဲ ....

(ရုပ္ဆိုး)